Karolina, 16 lat

Lëa: Moje pierwsze pytanie, zabrzmi oczywiście. Dlaczego próbowałaś się zabić?
Karolina: Powodem było bolesne rozstanie z moim chłopakiem. Bardzo go kochałam i pomimo tego co się zdarzyło nadal go kocham. Próbowałam o nim zapomnieć, ale dwóch lat nie da się od tak wyciąć z życiorysu. Załamałam się i coraz częściej myślałam o śmierci.
Lëa: Czy uważasz, że to co chciałaś zrobić było błędem?
Karolina: Owszem, ponieważ teraz poznałam wartościowych ludzi i czasem gdy wiem że mogło mi się udać, bo to była naprawdę kwestia wzięcia jeszcze jednej, czy dwóch tabletek robi mi się przykro.
Lëa: Ktoś ciebie uratował, czy sama zrozumiałaś, że nie warto?
Karolina: Nikt mnie nie uratował ani nie zrozumiałam że nie warto , ja to zrobiłam.. Mam dostęp do różnorodnych leków nałykałam się ich i zasnęłam z nadzieją że umrę. Obudziłam się rano ze strasznym bólem brzucha.
Lëa: Jak myśli, co zastałabyś po śmierci?
Karolina: Pustkę, męki.. nigdy o tym nie myślałam, ale zapewne nic przyjemnego.
Lëa: Jak opisałabyś swoje uczucia towarzyszące Tobie, przy braniu tych tabletek?
Karolina: Pamiętam, że strasznie płakałam, miałam żal do wszystkich i do samej siebie. Byłam roztrzęsiona i chciałam już to skończyć jak najszybciej. Można nawet powiedzieć, że byłam wściekła. 
Lëa: Ktoś wiedział o twojej samobójczej próbie?
Karolina: O próbie samobójczej wiedzieli tylko moje najlepsze przyjaciółki i przyjaciel. 
Lëa: Jaka była ich reakcja?
Karolina: Różne, zazwyczaj było to przytulenie i bardzo długa rozmowa. Na początku był wielki szok, ponieważ umiem maskować swoje uczucia i zawsze chodziłam uśmiechnięta, chociaż od środka dusiłam się we łzach. Nie wyglądałam na osobę, która może posunąć się do, aż tak głupiego czynu.
Lëa: Czy nie jest Tobie teraz wstyd, przez Twoją próbę przed znajomymi?
Karolina: Nie, ponieważ wiedzą w jakiej byłam sytuacji, wiedzieli również jak bardzo przeżyłam rozstanie. Wiedzą, że tego już nie zrobię. Trzeba rozmawiać o swoich problemach, a nie się ich wstydzić.
Lëa: Gdybyś miała możliwość powiedzieć coś wszystkim osobą, które próbowały się zabić, co by to było?
Karolina: Powiedziałabym im, że nie warto to robić, że warto żyć pomimo tego jak bardzo ma się w tej chwili popieprzone życie. Mamy przed sobą jeszcze wiele do przeżycia i nie skracajmy tego przez chłopaka rodziców kolegów itp. Czasem przychodzi taki moment, że mamy dosyć, ale trzeba wziąć się w garść.
Lëa: Dziękuję za ten wywiad. Dzięki Tobie zrozumiałam jak ważne jest życie.
Karolina: Ja również dziękuje, i cieszy mnie fakt, że to zrozumiałaś. Mam nadzieję, że osoby które to czytają również zdadzą sobie sprawę z wartości życia.